Ανακοίνωση περί αποχωρήσεως...

ΑΘΗΝΑ 26/03/2014

Τα μετράμε τα ξαναμετράμε αλλά δεν μας βγαίνουν. Όχι τα ψυγεία, αυτά τα μέτρησε η παράταξη των Ενωμένων Εργαζόμενων, στα γραφεία του συλλόγου και τα βρήκε σε πληθώρα. Εμείς πάλι ακόμη περιμένουμε μήνες τώρα να μας δοθεί γραφείο και φαξ. Τα «κουκιά» είναι αυτά που μετράμε και δεν μας βγαίνουν. Πριν λίγες ημέρες υπήρξε συνάντηση των παρατάξεων, της Αναγέννησης και των Ενωμένων Εργαζόμενων για τα σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν τους εργαζόμενους, όπως άρση των αδικιών που είχαν προκληθεί από την προηγούμενη διοίκηση, αποκατάσταση των μεγάλων και άδικων μειώσεων που είχαμε υποστεί, και άλλα σοβαρά θέματα, και η θέση της διοίκησης μέσω της δ/νσης προσωπικού, ήταν πως θα πρέπει η Τράπεζα να επιστρέψει στην κερδοφορία για να δούμε όλα αυτά τα θέματα. Εμάς πάλι δεν μας βγαίνουν ούτε τα λεγόμενα, ούτε οι υποσχέσεις....

Ξαναμελετήσαμε από το Πυθαγόρειο θεώρημα μέχρι τον κύβο του Έρνο Ρούμπικ, αλλά άκρη δεν βγάζουμε. Από την μία οι τελευταίες χρυσοπληρωμένες προσλήψεις από τον «ανταγωνισμό», από την άλλη τα τελευταία ελπιδοφόρα μηνύματα από πλευράς της διοίκησης, για μείωση των ζημιών της τράπεζας, και από παραπέρα γενικόλογα όσο αφορά τα τεράστια προβλήματα των εργαζομένων.

Αναμοχλεύσαμε λοιπόν την μνήμη μας και αν αυτή δεν μας απατά, η προηγούμενη διοίκηση όσα χρόνια είχε στην κατοχή της την τράπεζα, το πρόσημο το οποίο έβγαζε ήταν μονίμως αρνητικό. Ακόμη και σε εποχές πλασματικής ευφορίας, και άκρως επιθετικών εξαγορών το ταμείο  ήταν μείον, για εμάς, γιατί για εκείνους μονίμως, ήταν συν, για αυτό άλλωστε και τους κόστισε όταν έφυγαν!    

Μοιραία λοιπόν και ασυναίσθητα ένας κόμπος στάθηκε στον λαιμό μας, και ένα παλιό αγαπημένο τραγούδι ανέβηκε στα χείλη μας,  το οποίο ξεκινήσαμε να  σιγοψιθυρίζουμε, ελαφρώς παραφρασμένο.

Τα φέραμε από εδώ, τα φέραμε από εκεί, εμείς ξανά στο τίποτα, στο γενικά εσείς........

Η τελευταία φορά που κάποιοι από τους εργαζόμενους, -όχι όλοι- είδαν αύξηση, ήταν προ αμνημονεύτων ετών και πάλι τότε χρειάστηκε η παρέμβαση «άνωθεν», διαιτητική απόφαση, με την τότε Γαλλική διοίκηση, σαν άλλος Πέρσης αυτοκράτορας,όπως ο  Δαρείος και το «Δέσποτα μέμνησο των Αθηναίων», να μας υπενθυμίζει κάθε μήνα, μέσω της μισθοδοσίας πως «περιλαμβάνονται οι ρυθμίσεις των αριθμ. 39/08,37/09 Δ.Α. για την ισχύ της οποίας η Τράπεζα επιφυλάσσεται ρητά. Η εφαρμογή της δεν δημιουργεί οποιαδήποτε νόμιμη ή συμβατική υποχρέωση της Τράπεζας», πως κακώς δηλαδή πήραμε αύξηση! Είπαμε για εμάς μονίμως οι υποχρεώσεις και για άλλους μονίμως δικαιώματα. Πατρίκιοι και πληβείοι.  

Σύμφωνα με τα θρυλούμενα (ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες), και κάποιοι άλλοι έκαναν αυτή την συζήτηση, σε ποιο ¨υψηλό¨ επίπεδο, πίσω από κλειστές πόρτες, σε ποιό ¨οικογενειακές ιστορίες¨, αλλά και εκείνοι πήραν την ίδια στερεότυπη απάντηση. Δυστυχώς όμως για εκείνους, προτίμησαν για αυτή την συζήτηση, την αγαπημένη τους είσοδο την «κερκόπορτα», μέσω της τεθλασμένης οδού.

Τι κρίμα να μην τους βγει, για να μπορέσουν έτσι να καγχάσουν, μέσω κορόνων,  ότι πέτυχαν το αυτονόητο.

Έπεα πτερόεντα. Είναι η δεύτερη φορά συνάδελφοι, που χρησιμοποιούμε την ομηρική φράση, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και αυτή την φορά ελπίζουμε να μην δικαιωθούμε. Έφτασαν λοιπόν στα αυτιά μας διάφορες κακόβουλες φήμες, πως διάφοροι «συνάδελφοι», ζητούν από την διοίκηση, την κεφαλήν επί πινάκι, διαφόρων συναδέλφων, μετά επιτάσεως μάλιστα.

Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε  προς την οποιαδήποτε εκκολαπτόμενη Σαλώμη με τον χορό των επτά πέπλων της, και το τον οποιονδήποτε αυτόκλητο, νενέκο, προς όλο αυτό το συνονθύλευμα από κρικολάγνους, να σταματήσουν να κάνουν τέτοια μιαρά όνειρα γιατί θα μας βρούνε δυναμικά μπροστά τους.

«Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη µου», (εδάφιο 3 του 141, [Ο΄ 140 Ψαλμού του Δαβίδ], άγιες ημέρες που έρχονται.  

Θα τους προτρέψουμε μάλιστα να κάνουν πράξη, το φωτογενές επίγραμμα καρκινικής γραφής, το οποίο κοσμούσε χρυσοστόλιστη κρήνη σε περίοπτη θέση, έξω από τον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας του Θεού στην Βασιλεύουσα. «Νίψον ανομήματα, μη μόναν όψιν».

Είπαμε όμως και το «βροντοφωνάζουμε», ξανά μέσα από τα γραπτά μας, πως όλα αυτά αποτελούν αποκυήματα της νοσηρής μας, φαντασίας, τα οποία προέρχονται μέσα από έπεα πτερόεντα και κακόβουλες φήμες, και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.

Στα χέρια μας έπεσαν και μερικές συνομιλίες μεταξύ επίγειου σταθμού και διαστημοπλοίου, απολαύστε:

EARTH: HUSTON

SPACE: SPACESHIP AND THE CREW

HUSTON: earth to spaceship. Do you read me?

SPACE: spaceship and the crew:  zzzzzzzzzzzzz………

HUSTON: earth to spaceship. I repeat.  Do you read me?

SPACE: spaceship and the crew:  zzzzzzzzzzzzz………

EARTH (HUSTON): I think we’ve lost contact………

EARTH (HUSTON): Good night out there wherever you are, and sweet dreams……

Προς τα μέλη του προεδρείου του συλλόγου και τον απερχόμενο πρόεδρο και νυν σύμβουλο. Αυτό το,

 « to know us better» , που διοργανώνετε την Πέμπτη για αποχώρηση σας (?), με τίνος έξοδα διοργανώνεται?  Το ρωτάμε καλοπροαίρετα και με όλη την ευμενή διάθεση και ευδοκία που μας διακατέχει, γιατί αλλιώς συμπεριφέρεται κάποιος, όταν γνωρίζει πως τα έξοδα τα καλύπτει αυτός που προσκαλεί τον κόσμο, και αλλιώς όταν τα έξοδα είναι με τις κρατήσεις των εργαζομένων. Το είδαμε άλλωστε το γλέντι και από τις φωτογραφίες που έχετε αναρτήσει με υπερηφάνεια στο site του συλλόγου. Είπαμε «άρτος και θεάματα» και με τις κρατήσεις άλλων!

Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ