Την απόφαση για διακοπή χορήγησης της άδειας ειδικών συνθηκών (ανθυγιεινή) στους υπαλλήλους της Διεύθυνσης Πληροφορικής και Ηλεκτρονικής Τραπεζικής αποφάσισε η Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού της πρώην ΑΤΕ

Την απόφαση για διακοπή χορήγησης της άδειας ειδικών συνθηκών (ανθυγιεινή) στους υπαλλήλους της Διεύθυνσης Πληροφορικής και Ηλεκτρονικής Τραπεζικής αποφάσισε η Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού της πρώην ΑΤΕ και απέστειλε το παρακάτω ενημερωτικό mail:

«Κατόπιν ενημέρωσης από την Δ/νση Ανθρώπινου Δυναμικού της πρώην ΑΤΕ, παρακαλώ όπως ενημερώσετε τους υπόλοιπους συναδέλφους της πρώην ΑΤΕ, που έχουν μετακινηθεί στην Τεχνολογία Ομίλου, ότι δεν δικαιούνται πλέον ανθυγιεινή άδεια, με δεδομένο ότι δεν ισχύουν, πλέον, οι προϋποθέσεις για τη χορήγησή της. Για τις άδειες, οι οποίες έχουν ήδη καταχωρηθεί, θα ενημερωθείτε εκ νέου. Στην διάθεσή σας για κάθε σχετικό.»

Να θυμίσουμε ότι στην Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ΑΤΕ-ΣΕΑΤΕ ετών 1999-2000, προβλέπονταν τα εξής:

…Επίσης το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας και η πρόσθετη άδεια των επτά (7) ημερών χορηγείται σε όλους τους εργαζόμενους στο Μηχανογραφικό κέντρο (Διεύθυνση Εφαρμογών Πληροφορικής)…

Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τι άλλαξε στις συνθήκες εργασίας των συναδέλφων που εργάζονται στο Μηχανογραφικό Κέντρο, έναντι της εποχής που επικυρώθηκε και τυπικά ο ανθυγιεινός χαρακτήρας της εργασίας τους, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πως και γιατί η Πειραιώς καταργεί θεσμοθετημένη υποχρέωση της ΑΤΕ προς τους εργαζόμενους. Οι συνάδελφοι εξακολουθούν να εργάζονται σ΄ ένα περιβάλλον επιβαρυμένο από ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που εκπέμπουν οι κεντρικοί servers της τράπεζας. Εξακολουθούν να βρίσκονται σ΄ έναν χώρο που κάτω από τα πόδια τους (στο ψευδοπάτωμα) και πάνω από το κεφάλι τους (στην ψευδοοροφή) περνούν εκατοντάδες καλώδια.

Όλοι όσοι έχουν εργαστεί, έστω και για λίγο, στο Μ.Κ., ξέρουν ότι οι πονοκέφαλοι και οι ζαλάδες είναι συνήθη φαινόμενα κι ότι τα depon και τα panadol δε λείπουν από τα γραφεία. Όλοι όσοι έχουν εργαστεί στο Μ.Κ., ξέρουν καλά ότι ξεγελούν μέσα τους το φόβο της πιθανότητας να βρεθούν αντιμέτωποι μια ημέρα με την επάρατο, λόγω της παρατεταμένης έκθεσης στις ακτινοβολίες.

Ακόμη κι αυτό το Μνημόνιο ΙΙ, που λειτούργησε ως καταπέλτης για τα εργασιακά δικαιώματα, δεν τόλμησε να καταργήσει το επίδομα της επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας (βλέπε Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αρ. φύλλου 465, 24-02-2012).